Korpusowy Słownik Polskiego Języka Migowego pod redakcją. J. Łachety, M. Czajkowskiej-Kisil, J. Linde-Usiekniewicz i P. Rutkowskiego to pierwszy słownik PJM przygotowany zgodnie z nowoczesnymi standardami leksykograficznymi i dostępny bezpłatnie online.
Nagrania obejmujące wiele godzin wypowiedzi migowych osób pochodzących z różnych części Polski uczyniły z Korpusu PJM naturalne narzędzie umożliwiające ustalenie, które znaki PJM są rzeczywiście używane przez polskich Głuchych i jak są one używane. Dzięki temu Korpusowy Słownik Polskiego Języka Migowego dokumentuje i opisuje autentyczny uzus PJM. Wszystkie zdaniowe przykłady użyte w Korpusowym Słowniku Polskiego Języka Migowego pochodzą z autentycznych wypowiedzi migowych zamieszczonych w Korpusie PJM.
Interfejs słownika oferuje możliwość wyszukiwania znaku zgodnie z jego formą i określonymi właściwościami semantycznymi (wyszukiwanie zaawansowane). Formę znaku określają trzy parametry: kształt dłoni, lokalizacja, dodatkowe cechy.
Zaawansowane wyszukiwanie opiera się na właściwościach semantycznych znaków. Obejmują one kategorię tematyczną, typ użycia i ekwiwalent.
Każdemu wpisowi w Korpusowym Słowniku Polskiego Języka Migowego towarzyszy transkrypcja sporządzona w Hamburskim Systemie Notacji Znaków Migowych (HamNoSys). HamNoSys może być postrzegany jako migowy odpowiednik Międzynarodowego Alfabetu Fonetycznego (IPA – International Phonetic Alphabet), używanego do transkrypcji języków fonicznych. Transkrypcja HamNoSys jest z założenia uniwersalna, tzn. może być używana do transkrypcji znaków dowolnego języka migowego. Uwzględnia wszystkie możliwe kształty dłoni, lokalizacje i rodzaje ruchu. Różne parametry artykulacji są przedstawione jako symbole i liczby. W Korpusowym Słowniku Polskiego Języka Migowego HamNoSys jest używany do transkrypcji podstawowej formy każdego leksemu, tj. formy hasłowej.
Korpusowy Słownik PJM może być używany przez osoby uczące się PJM jako języka drugiego (jako rodzaj słownika języka obcego), a także przez członków społeczności Głuchych.